Met erna en Tobias naar Sidemen

Op 'verzoek' van Erna gingen wij met zijn vieren er op uit; niet dat we Marrit en Jolien niet mee wilden hebben, maar die wilden hun eigen weg gaan.
We namen een taxi, met de chauffeur dit Made heettte, nee, voor de kenners: niet DE Made. Maar ongeveer 1 op de 4 mannen in Indonesie heeft de naam Made.
Hij bracht ons naar Sidemen, met een tusenstop in Klungkung. Erna had hier tijdens haar schooltijd veel over gehoord en vond het zeer indrukwekkend. Google de geschiedenis die zich hier heeft afgepspeeld.
Toen we in Sidemen aankwamen werden we verrast door de schoonheid van de omgeving.
We zaten in een klein appartementsgebouw met 6 appartementen; maar echt middenin de rijstvelden. WAT een uitzicht!!
En een zwembad (nog maar twee weken in gebruik), wat wil een mens nog meer?
Maar Erna had nog meer verrassingen in petto .....
Ze wilde er met een brommer op uit en ze wilde raften ....
En ik dacht dat ik een paar dagen rust zou krijgen!
Nou dan eerst de brommer maar:
Voor 4 euro een dag lang een brommer gehuurd (wel 80cc, anders kom je de bergen niet over), maar dan kun je er op uit.
Smorgens ben ik samen met Erna en Tobias er op uit geweest, je weet wel, zo'n kind tussen twee volwassenen in zoals dat in Indonesië gebruikelijk is; en dan maar toeren.
Geweldig om dat te beleven; drie generaties op een brommer.
Smiddags trok Froukje de stoute schoenen aan en is bij mij achterop gestapt. Het ging soms zo steil omhoog, dat ik tegen haar zei dat ze naar voren moest buigen omdat ik bang was dat de scooter anders zou gaan steigeren.
We zijn allemaal heelhuids aangekomen en hebben er erg van genoten.
Nou dan dat raften ....
Erna probeerde me te overtuigen, maar zoals jullie weten sta ik nu niet bepaald als waterrat bekend en hikte er wel tegenaan.
Maar je wilt als vader en pake natuurlijk niet direct als lafaard de geschiedenisboeken in gaan, dus je gaat mee .......
Nou mensen, als dit had geweten, dan had ik ....... het veel eerder gedaan.
Fantastisch om dit te ervaren; wat een mooie natuur.
Wat spectaculair om te doen. Vooral dat je weet dat je op een gegeven moment bij een waterval van 5 meter hoog met z'n vieren in een rubberboot naar beneden stort......
Hoe hoog 5 meter is? Kijk even naar je dakgoot van de 2e etage van je huis.
En dan tijdens de tocht een water gevecht houden met een stel Japanners, dat maak je ook niet alle dagen mee, maar het was wel geweldig en gelachen dat we hebben!
En dan te beseffen dat de twee andere passagiers twee australische wijven waren, die nauwelijks er van uit ging dat je van zo'n tocht nat kon worden. Nou dat hebben ze geweten.
Ja en dan de volgende morgen zouden we worden opgehaald door Made (mijn Indonesiche broer) en zijn vrouw Indri.
Voor de lezers die hen kennen, weten wat dat voor soort ontmoeting dit was. Geweldig om hen weer te zien.
Op weg naar ons tweede huis in Lovina zijn we bij een zuster van Made lang geweests, waar we een kopje koffie kregen. Dan besef je direct ook heel goed dat je blij moet zijn, dat je wieg in Nederland heeft gestaan.
Mooi was daar wel dat Tobias ongeremd achter de loslopende kippen kan aanhollen.
Daar begon het GROTE GENIETEN al...
Nu zijn we in Lovina, en gaan een week met z'n drieën genieten.

Tot de volgende keer